Şehir & Toplum - Sayı 30

Kendine Ait Bir Kent – II

Şehir & Toplum’un 30. Sayısı, bir önceki sayıya devam niteliğinde Kendine Ait Bir Kent – II dosya konusuyla, bir yandan kadınların geçmişten günümüze kentsel yaşam ve kamusal alandaki hareketliliğine değinirken bir yandan da ekofeminist yaklaşımları irdeliyor.

Kadınların kent mekânındaki görünmez hareketliliğinin değişimi, toplumsal cinsiyetlendirilmiş kentsel alanlar ve ekofeminist yaklaşımlar bu sayının ana fikrini oluşturuyor. Osmanlı şehirlerinde kadınların kamusal görünürlüğü, afetlere karşı kadınların ve yaşlıların direnci ve yerel yönetimlerde kadın muhtarların rolü de incelenirken, kadınların toplumsal dönüşümdeki etkisi ve mekânsal düzenlemelerin cinsiyet eşitliği açısından yeniden düşünülmesi bu sayıyı oluşturan diğer başlıklar olarak karşımıza çıkıyor.

Dergide Yer Alan İçerikler ve Detayları:

KADININ ULAŞIM MEKÂNINDA TEMSİLİ: GÖRÜNMEZ HAREKETLİLİKTEN GÖRÜNÜR OLANA DOĞRU - Eda Beyazıt

TOPLUMSAL CİNSİYETLENDİRİLMİŞ KENTSEL MEKÂNLAR: KADINLARIN ŞEHİRLERDE NASIL HAREKET ETTİĞİNİ ANLAMAK VE KAPSAYICI KENTSEL TASARIM İÇİN STRATEJİLER - Safaa Charafi

EKOFEMİNİZME KISA BİR GİRİŞ - Flora Ijjas

ÇEVRESEL ADALETİN İZİNDE: ŞEHİR PLANLAMADA EKOFEMİNİST YAKLAŞIMLAR ÜZERİNE DÜŞÜNCELER - Kumru Çılgın

OSMANLI ŞEHRİNDE KADINLAR VE KAMUSAL GÖRÜNÜRLÜK - Gülhan Balsoy

AFET DİRENÇLİLİĞİNDE KADINLAR VE YAŞLILIK - Nilgün Okay ve Ebru İnal Önal

YERELDE DEĞİŞİMİN VE DÖNÜŞÜMÜN ÖNCÜLERİ: KADIN MUHTARLAR - Ayşe Kaşıkırık

ÖĞRENDİKLERİMİZİ YENİDEN DÜŞÜNMEK: NELER KADINLARA AİT? - Ayşe Göç Yalçınkaya